Osman Nalbant üstadın dün şiirime yapmış olduğu yorum benietkiledi. Însani olarak haklı bir biçimde bir dostuna kırıldığını ifade etmişti. Umarım kıran kişide bunun farkına varıp özür dilemiştir.Kırgınlık ve dargınlıklar insan için vardır özür dilemek erdemli olmanın affetmek ise büyüklüğün şanındadır. Sevginin,saygının hüküm sürdüğü küslüklerin olmadığı mutlu bir dünya için...

En güzel dostluklar bile bitermiş,
Kinden barışa bir yol bulunur mu?
Nefret ateşi öfkeyle tütermiş,
Onu söndürecek kül bulunur mu?
...
Dosttan başımıza insede satır,
Dilden çıkanı affetmektir hatır,
Koklamak istersin elin kanatır,
Dikeni batmayan gül bulunur mu?
...
İnsanız o ki; kırılırız elbet,
Birbirimize darılırız elbet,
Yine de bir gün sarılırız elbet,
Dünyada hatasız kul bulunur mu?
...
Nice ocakları öfkeyle yıkan,
Kalp kırmak için canımızı sıkan,
Birbirimize düşürüpte bakan,
Şeytanla güreşen kol bulunur mu?
...
Bir başkayızdır hep onun gözünde,
Güzel dilekler vardır her sözünde,
Bize ayna olan o dost yüzünde,
Arayıp sonunda kıl bulunur mu?
...
Yürekleri mızrabıyla dağlatan,
Gözümüzü seller gibi çağlatan,
Aynı notayla bizleri ağlatan,
Dost sazından başka tel bulunur mu?
...
Pirden destur alıp aştık eşiği,
Ayırt etmeyiz erkekle dişiyi,
Boş yere kalp inciten bir kişiyi,
Ölünce saracak çul bulunur mu?
...
Güzel bir selamdır her gün verilen,
Vefadır dost bahçesinden derilen,
Bu şiirle dostlara gönderilen
Gönül mektubuna pul bulunur mu?
Zinnur Aldaş