YANARIM
YANARIM
Ahından ötermiş öterse bülbül! İstemen dağlarda menekşe, sümbül. Mânâ bahçesinde bir demetcik gül Dermeden ölürsem ona yanarım! Şu sahte sofunun kalbinde kiri, Bitirir kendini kendi kibiri. Bir vuruşta onbinlerce kafiri, Sermeden ölürsem ona yanarım! Hakk’ uğruna hakça döküp al kanı Yükseltip ezanı, yıkmazsam çanı Allah diye diye şu fani canı Vermeden ölürsem ona yanarım! Beyaz tüller çekip kara perdeye Yayarak İslâm’i bütün beldeye Zafer sabahında alnım secdeye Germeden ölürsem ona yanarım! Âlimin yaşına şehit nâşına Yolun yolumdur baş koydum başına Yüzümü gözümü Kâbe taşına Sürmeden ölürsem ona yanarım!.. Yâ Rabb’ çok özledim bende salâhı Karanlığı boğan nurlu sabahı Bir gece rüyamda Resulullah’ı Görmeden ölürsem ona yanarım!... Kemal Karapıçak - İZMİR |