AŞK BACAYI SARDIĞINDA
Güneş gizlenir buluta
Gül yüzünü gördüğünde Hayaller düşer umuta Aşk bacayı sardığında Aşka çizilirse sınır Bülbül gülü sende tanır Sümbül kendinden utanır Saçlarını ördüğünde Ayaz vazgeçer tacından Yıldızlar yanar acından Ay kızarır utancından Sen mehtaba vardığında Yanaktaki ballarından Gün kızarır allarından Kiraz düşer dallarından Dudağa ruj sürdüğünde Gurbet verirken gözdağı Rüzgâr okşuyor başağı Kader başa örer ağı Hasret kalbi burduğunda Yorulur yorgun yürekler Gözler yollarını bekler Sarsılır yer ile gökler Yar aklına vurduğunda Gündüz sessizce savuşur Efkâr akşamla boğuşur Yâre mahşerde kavuşur Yorgun kalbi yorduğunda İbrahim COŞAR |