Kalbim kaldırmıyor bu kadar ağır yükü
Kaç imtihan birikti ömrümün
Gelip gecen sayfalarında
Doğuştan başladı imtihanımız

Çöl kuşları yükseliyorken göğsümüzden
İçimde uçan kelebeklerin heyecanları ile
Sessizliğin ufkunda
Bir siyah kaplı defterle elimde
Koşuyorum imtihanlardan imtihanlara

Gözlerime barikat kurmuş
Hasretin yağmurlarında
Tan vakti şahittir ettiğim dualara
Beklediğim yolcunun müjdesi
Çalar mı kapımı bilmem
Vuslatta bir imtihandır elbet
Kefaret olarak günahlarımıza
Her zorlukla beraber bir kolaylık vardır

Sabrederek baktım yarınlara
Hala vuslatın saklıdır göz pınarlarımda
Anladım ki
Her lahzada sen varsın
Aciz olan kullarının yanında
Ah ! beni imtihan diye nefes bile
Aldırmayan yüreğim
Büyükten de büyük imtihanım bilirim
Senin aşkın durur şu garip gönül köşkümde

Gözlerimde sen yansırsın
Sana ufka doğru
Ellerimin her açılışı dua dua
Sana değil mi ?
Doldur avuçlarıma yüreğimin tek sahibi
Damla damla gökyüzünden tecelli ile
Rahmetinle sar
Gönlüm çorak su gibi hasret
Senin aşkına
İçimdeki sokaklar harap
Ver artık beklediğim hediyeyi
Sevindir sevindir gözlerimi
Bize şah damarımızdan da
Yakın olan
Tüm kainatın tek sahibi
*

Günay Koçak 28. 3. 2023