OF ki, ne of


Ben ömrümün sonuna geldim
Kim ne derse desin son demlerimdir içtiğim
Değişti şeklim şemalim
Titremeye başladı tutmaz oldu gayrı ellerim
Korkuyorum ölmekten
Yürürken çoğu zamanda yaya, yürüyüp gittiğim yollara

Yangın yerine döndüm, sönmüyor ateşim
İçimi ferahlatacak kimsem yok.
Kalmadı dert ortağım anam babam bacım kardeşim
Melhem olanım yok gayrı yarama
Yara dolu her yerim,
Gören şaşkın
Selam veren bile olmaz oldu gelip geçtiğim yollarda

Nedir benim bu başıma gelenler
Nedir
Genç yaşımda
Düştüm ben elden ayaktan,
Taş düşmüş gibi yaralar var başımda
Kör topal gider, koşarak gittiğim, oldum yollarda


Ne diyeyim böyle şansa ben.
Ne diyeyim.
Gayrı ben, bilemedim.
Nefret eder oldum nefret, gayrı ben, kendi kendimden
Oturur oldum yalnız başıma
Dost yok.
Yanımda bir konuşan kimsem bile yok
Olanlar bile kaçar oldu benden
Kaldım ben, ömrümün sonunda yalnız başıma
Ben kendimi tanıyamaz oldum.
Selam veren bile kalmadı, gelip geçtiğim yollarda
Of, of.
Of ki ne of.