PAMUK ŞEKERİ
Pamuk şekerci geçerken,
Bir kız gördüm o parkta. İmrenerek bakıyordu. Diğer çocuklar yerken. Yanına oturdum usulca. Adını sordum yavaştan. Boynunu büke büke, Gözlerime baka baka Sustu kaldı yavrucuk. İçini çeke çeke. Bilmiyordu adını. Kimdi bu kara çocuk. Baban nerde demeden Dişini sıka sıka Annemde yok diyerek Başladı ağlamaya Öldüler karanlıkta . Onlar şimdi toprakta. Canımın yarısı gitti. Yarısı bana yeter. Pamuk şekeri aldım. Uzattım kara kıza. Ürkek ürkek yaladı. Teşekkür etti bana, Kalktı gitti usulca geriye baka baka. Gözlerim daldı ufka peşinden baka baka. Ömər Yalçın 24.03.2023 |
*** PAMUK ŞEKERİ *** Şiirini beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor. Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...