İZİN VERMEKurşun tadında yağıyor içime karanlık Gün dönümünün erken habercisi Işığımı yırta yırta yer ediniyor kendine Keskin ve soğuk Ne kadehteki rakı Ne denizdeki balık Çekildim artık hayattan Dalıp dalıp çıkışlarım yok artık diplerden Mıhlı kalmışlardanım ben de şimdi Kaybedip kayedip buluşlar artık çok lüks Ebedi kayıplardayım şimdi Bırak yolu Patikalar da bitti Kestirmeler de… Çivinin çiviyi sökmeleri de… Zaman mı dersin en iyi ilaç Sanmıyorum … Ama karanlıktan hala korkuyorum! Efsunu bozulmuş hayatlar akıyor sokaklarımdan Çıt çıkarmaya fırsat yok! Beni esir almasına izin verme |
bu tarz şiirleri dinlemeyi çok seviyorum,zaten şiirin şekli çok çok değişti,düz yazı şeklinde ilerliyor ama okurken şiir gibi gelmiyor,dinleme imkanım olur belki birgün...
yüreğinize sağlık...
sevgiler...