Bakmadan Görürdü Aşık Veysel’im
Bakmadan Görürdü Aşık Veysel’im
Çok insan tanıdım bakıp görmeyen Bakmadan görürdü Aşık Veysel’im Yanlış yola gider yolun sormayan Sormadan yürürdü Aşık Veysel’im Bilirdi doğruyu yanlışı her an Cevabın alırdı üstada soran İnsanı kamildi menzile varan Hak yolda dururdu Aşık Veysel’im Sazı elindeydi dertleşti durdu Birlikte eğlendi halini sordu İnsanı düşündü hayaller kurdu Âlemler kururdu Aşı Veysel’im Anlatalım onu bütün âleme Dünyamız tanısın dökün kaleme Öğütleri tutan düşmez eleme Sevene sorurdu Aşık Veysel’im Hilmiye seninle sevdi türküyü Senden dinledi gerçek öyküyü Vatanı sevmek dedi ülküyü Gerçeğe varırdı Aşık Veysel’im Hilmiye KILIÇARSLAN AYDOĞMUŞ |