Bu şiirde, iç dünyamda yaşadığım umutsuzluğu ve çaresizliği dile getirmek istedim. "Bu fena mülkünde her gün biraz daha ölüyorum" ifadesi ile geçici olan şu hayatta, dünyanın kötülükleri karşısında hissettiğim güçsüzlüğü anlatıyorum. "Kimim, neyim, nereye gidiyorum bilemiyorum" sözleri ise, yaşamın anlamını, hayatım ile okunan manayı ve nereye yönelik bir amacımın olduğunu sorguluyorum.
İçimde bir çocuğun öldüğünden bahsederken, filizlenen düşlerinin ve iyi yönlerimin de öldüğünü dile getirerek, statu meftunluğunun, madde perestliğin ve ahlaksızlığın getirdiği toplumsal yozlaşma karşısında saf, temiz ve iyi kala bilme çabamın zayıfladığını ve beni ümitsizliğe sürüklediğini ifade ediyorum. Dilimdeki nutka rağmen "fil dişi kule"den insanları küçümseyip otorite kuranlara karşı çıkama cesaretini, iradesini kendimde bulamamanın verdiği eziklik, gözyaşlarına neden olurken o sızlanmayı dahi samimi bulmuyorum. Bu iç dünyamdaki güçsüzlüğü, güvensizliği, şüpheciliği ve umutsuzluğu yansıtıyor. Ancak, şiirin içinde hala diri kalan bir aşk olduğunu ifade ederek, belki de tek bir umut ışığı olarak kendimde bir şeylerin kalmış olduğunu hissettiğimi dile getiriyorum.
Bu şiir, benim özelimde karamsarlığı, umutsuzluğu ve çaresizliği gözler ününe sererken toplumun belli bir zümresinin de bu durumda olduğunu biliyorum.
Bu fena mülkünde her gün biraz daha ölüyorum. Kimim, neyim, nereye gidiyorum bilemiyorum. Sonsuz uzayan karanlık bir çıkmazdayım, içimde bir çocuk ölüyor. Filizlenen düşlerim, sevgilerim, iyi yanım ölüyor. Ama ne mümkün, kimseye söyleyemem. Bir türkü var dudağımda, Mırıldanmak istediğim. O türküye bile güvenemem. Bir nutuk var dilimde, FİL DİŞİ KULEye inat. Ama ne mümkün, kimseye söyleyemem. Bir ıslaklık var gözümde, Zamansız bir sonbahar yağmuru. Nereye yağıyor, nereye düşüyor bilemiyorum. O kristallere bile güvenemiyorum. Ama ne mümkün, kimseye söyleyemem isyanımı. Çünkü bir aşk var içimde, Hala diri, çırpınıp didinmekte. O aşka bile güvenemiyorum. Bu fena mülkünde her gün biraz daha ölüyorum. An gelir memat hayata tercih edilir. Hayat memat meselesi Boğuluyorum.. Kimim, neyim, nereye gidiyorum bilemiyorum.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
