Ömrüm
Bir od’a yandım, beni vîran eyledi.
Nur’a düştü gönlüm, fikri sâbit eyledi. Âlem-e inen Nur’du, beni pervâne eden; O’nu bilmiş idim, beni câhil eyledi. Garîban kûşede, hüsrâna daldım. Bitti ömür sermayem, son deme kaldım. Dosta giden yolda, ben yaya kaldım; Fenâ çarşısında beni gedâ eyledi. Kullukta acziyet verilmiş başa, Bir ömrü isyanla geçirdim boşa, Şimdi pişman oldum, döndüm en başa; Güller arasında, beni diken eyledi. Kaç bahar geçti, dönmedim güle. Dikenim batıyor sevdiğim ele. Rabbim kulunu düşürmez yere, Havf u reca içinde, beni sabit eyledi. Dünya saadetinden ne murad edilir? Bu fenâ mülkünde cevr-ü cefa çekilir. Burada ekilenler elbet hasat edilir. Rahman’dan ümidim beni berdar eyledi. |
Kalemin susmasın
____________________________________Selamlar