İNSANLAR DİYORUM BİR KIRMIZI ELMA KOKUSUNDA BİR YİTİKLİĞİN DOKUSUNDA AL AL YOKLUĞUN YOKUNDAbir fısıltı allanır, bir yokluk şahlanır, kulaktan kulağa, dilden dile bir fısıltı saklanır, o son fısıltı, o son haykırış, o yokluğun yokluğu, o günden bugüne dilde gizlenir, kırmızı mıydı aldıran, açlık mıydı kıydıran, neydi ki bu yaşamak, insanlar diyorum, bir kırmızı elma kokusunda, bir yitikliğin dokusunda, al al yokluğun yokunda, insan, insancıklar diyorum… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |