ORTALIK BUZ KAR BEYAZ ÇARŞAFperdeye dokunuyorum, hafifçe aralıyorum, bir tek can ya da canlı yok, hani kuşlar, hani kediler, hani köpekler, hani insanlar, hepsi sırra kadem bastı, cama vuran kar taneleri, suskunun dili, kulak burun buz kesti, ortalık buz, ben buzdan bir kesit, kapı duvar, duvar taş, ben taştaki ben, uzun bir vakit camda serçeyim, uzun bir vakit koltukta kırlent, uzun uzadıya bardakta çöp, sonra hayalin hayali yastıkta bir baş, buna da ömür diyorlar, ben bu ömür sayfasına, ne dökebilirim, kar beyaz bir çarşaf, gece kara bir kalem, bembeyaz sakız gibi çarşaflara, kara kışı gece gibi serebilirim, hatta nakkaşlara özgü kardelenler işlerim, belli mi olur belkide beğenilir… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |