Ne yaptın gönül
Öz vatanda mutlu,dertsiz yaşarken
Ne oldu ey gönül ,neye meyl ettin Her türlü nimete,doyup coşarken Melun`e uyarak , kendini yaktın Yüce Rabbin seni, muhatap aldı Bütün nimetleri, emrine saldı Koskoca cennet`te,ne eksik kaldı; Meyveye bakarak, isyana kalktın Altın`dan ırmaklar,akan köşklerin Zümrütten yapılmış,kandil göklerin Emrine var iken,hizmetçilerin; Nefsine kanarak ,yasağa baktın Kovuldun yurdundan,pişmansın elbet Yasaklardan kaçın,zorluğa sabret, Sınavını kazan,silayi celbet; Rabbine koşarak, düzelir akt`in Mustafaoğlu İlyas Değerli dostlar malumunuz üzere şiir dili bazen isyana kaçabilecek sözler içeribilsede, bu şiirde maksat asla kaderi ve taktiri ilahiyeyi sorgulama değildir. Sadece insanın yaratılışındaki gönül ve nefsin kaymalarına atıftır |
Saygı ve selamlar.