Ağaç Ol, Lâ-din OlmaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiirim, bir şiirinde hem ateist olduğunu belirten hem de ‘ben bir ağacım’ diyen bir şair arkadaşa nazire olarak kaleme alınmıştır. Lâ-din: Dinsiz anlamında kullanılmıştır. Osmanlıcada olumsuzluk ekleri “lâ” “nâ” “bî” ekleridir. Bu ekler kelimenin önüne gelir. Lâ-yemût, Nâ-mütenâhî, Bî-çâre gibi. Bazen iki ek üst üste gelebilir. Bu durumda olumsuzluğun derecesi artırılmış olur. Bilâ-istisna: hiç istisnasız, bilâ-tereddüd: hiç tereddüdsüz.
Bir ağaç ol, kök sal, yerin altına Gürgen ol, göknar ol. Lâ-din olma sen! Yıkamasın seni hiçbir fırtına Meşe ol, çınar ol. Lâ-din olma sen! Dal budak salarak her yöne uzan Zarar veremesin katiyen hazan Şiirini yazsın gölgende ozan Servi ol, sedir ol. Lâ-din olma sen! Dallarına yuva kursun bülbüller Toprağını hepten sarsın üçgüller Dört yanında çiçek açsın sümbüller Kayın ol, şimşir ol. Lâ-din olma sen! Kelebekler uçsun bahar gelince Arılar beslensin elverdiğince Oynasın sincaplar hepsi keyfince Porsuk ol, incir ol. Lâ-din olma sen! Sana kıyan olsun yer ile yeksan Salıncak sallansın her yaştan insan Sevinçte kalmasın çocuklar noksan Sığla ol, kâfur ol. Lâ-din olma sen! Seğmenoğlu (Dr.Osman Akçay) |
Böyledir zira içi boş su kabı gibi hafiftir rüzgarda savrulur gider. Dolu olmak derine inmek önemlidir.
Köklerin uzansın en derinlere
Gövdende iz bırak tüm yarınlara
Atiye rehber ol kem sorunlara
Bir baltaya sap ol odun olma sen...
Demek geldi içimden. Yüreğinize sağlık.
Bülent ARKAN tarafından 3/13/2023 2:18:43 AM zamanında düzenlenmiştir.