ez meşa li ser axa te dixeyidim
wexta e ku li serte
bi zimanê xwa diaxive
çima ne ez
çıma ne ez

dilê min pir bi te dişevite
çima
çima
çave hineka li ser bejn û balate ye
zimanê te ye jiyana te ye
sebeb çîye
tu ji vek qeva gozel bi xwara ne yârî
sebeb hi
belkî dibêji tu nixweşi
raste
ez bi eşqu evîn nate nexweşim
mi ava kesî ne heriqandi bu
helbet ez mamoste bi yame bi zimane wxa weki kesî ji xwera

her penaper buna te
bi mira bu şevat û tengahî
ji rabuna te hetani razana te
tü bi kera dikeni bi kera di axivî
wê qesa
e kû e jê diqeherim
bi zimanê wxa
ne axtina te
erdê te
qori ne kirînate

kani
Kani te ji bo bostek arde wxa
cîranê wxa dikuşt

ma tiştek tune
Ku tu li hamber min bikar binî
tişte kî bi dest te girtin
bi dest
e ev merata navameda,
med nav agir da dişevutene, med nav avê de difetisîne
tu bu ujdanawxa kî rast bêjî
welat ez jiyan ez
lê bila dirok şahîd be
ez bişt gulu nergîzen biharê çiya û deşt û zozanan digrîm
ji xwara bîn dikim
ez helbesta wxa welatexwara dişevitinim
u dibim çiya ye Cizîr’a Botan wek Mem û ji bo Zin’e

Ey Welat ez agıre azadi ji tera vêdixim
ez xal çiya ye ase birçî dikim
u ji tera nan tînim

ez xemla Newroz’e govenda jiyan
xeftane rengin ala kurdî kesku soru zer ji tera tînim
pir li bejn u bala te dikeve
ez ji bo te şevder dimînim
ez derde te dikşînim
kese ku li serte dimeşe
çima ne ez çima ne ez

Ku ez derdewxa ji hekîmekî ra bejim
wê çi heqqemida bêje
belkî tu ji mira bêji
Va Birîna birîna kurune birîna ixaneteye
rast bejin
e bi xwedê wun ne heqîya dikin
bi ronahî roye we raste, sal sala diqelibîne
yav em bi çave sere xwa dibînin
li te dixe te dikuje
davî dibeje em Müsluman’in em dostin, em birane.
tu ji bi ve dixapi
her tim di welatê meda
pir car ji nane te duxe
avate veduxe
dirand gevridaye
ne yâr timî bitera ye,
di her tiştîdayi bi teraye
tu radibi bi teraye
tu rudini bi teraye
ma qey poze te naşevite
xêr nexwaz sîya darate da rudine
u teji koçber dike

te ez wêran kirim.
ez ji bote pir dixeyîdim
e bi roj
ma tu naxwazi însan bi hevdura bikene
u şev ji dikevim taya giran
însan timu digrî

ey welat
ez dixazim xa buxînim
ez dixazim xa binîvisim
çi vî ji min çêtire ku ez ruh didim
ji bo semaya wxaşik bona te
e başe ku tu şîyar bi
tu kani buxîni
tu helbestek bi sitranek bi
tu beje ez heme
tu kes kane wek geli te weki Yakub û Yusuf ber sebra teve
di kane dı sır ru seqemeda xwa ji tera bike agirek
sermaya dile te da bişkîne.
ku tu zîndanan davi tu kez kare

dest u linge te ji qeytu zinciran azad bike
tu kare

di çepelen şerda, lê kelakate bisekine
Eger mirin be
Eger jiyan be
Tu kare
Ev çi eşqe

Ku nikari be nivî şevanda ga veke di alite va bavêje

dereve
ez son buxim ku tu deravan diki
Ku ne derev be e ka de miranviy avî bibînim
va me ez welat ez gel ez
va ye ev
tu dıxwazi avrê reş serte davê
na
bila îro ronahî be îd meve
u ez te vusa bibînim
ve çi kêfamin li tebe
ve çi kefamin li tebe
ji boy ez nebêjim
ey welat meşa li ser axa te diqeherim
e qû bi serte zimanê wxa azad diaxive
çima ne ez
çima ne ez
bese bila bihar vere
çave me tim li benda ronahî ya roja teye
ey welat
ey welat