YORGUN
Söylenmiyor şimdi, türküler yorgun
Kalemler şiire şarkıya küsmüş Uslanmış mısralar, sözcükler durgun Bu sevda kendinden umudu kesmiş Teli koptu artık, göğsü kırık saz İster türkü söyle ister ağıt yak Her gece uyandım bir başka düşten Kayan her yıldızda diledim seni Sakladım adını, günden güneşten Uykular dertlere salarken beni Alevler tükendi, vurmuyor alaz İster cehennem ol ister kibrit çak İflah etmez seni, aşkımın ahı Sorulur bu hesap mahşerde olsan Serilir önüne bir bir günahı Mizanda bir tek ben bir de sen kalsan Fayda etmez artık ne dua niyaz Elbet kalmaz sende alınır bu hak Kırıldı aynalar, takvim tükendi Bir ateş düşürdü ruhuma ismin İçimdeki şehre sonbahar indi Güz yaprağı gibi soluyor resmin Görmedim bu aşkta ne bahar ne yaz Bir avaz şu ömrüm, sevdana tutsak FATİH ŞAHİN IŞIK AVAZ |
*** YORGUN *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...