Ben ölmezemÇıkmışam ben aşkın yüce katına İkrâh ettim gâyrı geri gelmezem Yolda olsam binmem nefsin atına Mendil verse akan teri silmezem Yanan yansın bu cihânın varına İbret derim ol Mansur’un dârına Ak olmaya bu gün değil yarına Hakk var iken başka kapı çalmazam İp atamam kemâlatın bendine Mağlup olmam kör feleğin fendine Kim ederse eder elbet kendine Ümmi idim gayrı âgâh olmazam Gâh turâbım basan basar başıma Gâh harâbım hikmet düşer aşıma Gâh serâbım hilâl düşer kaşıma Hak edene haksız nazâr kılmazam Söz edemem hakikâtin erine Yüz çevirmem muhabbetin pirine Amel ile düşsem kuyu derine Sabır ile sararuben solmazam Kıymet vermem riyakârın derdine Lüzûm görmem girem yalan yurduna Divân durmam namertlerin ardına Her kes bilir bende beni bilmezem Gâhî derviş gâhî meczûb diyeler Söylemem ki hicâbımı duyalar Günâhımı sevâbımla yuyalar Herkes güler ben ağlaram gülmezem Makberî’yim sine üryân gezerem Hâl ehlini çeşm-i giryân süzerem Aşk aşk deyu hâr içinde yüzerem Cismim ölse ben alemde ölmezem ________Makberî |
Şairlerin hası gardaşım usta şairlerim gibi.
Var olasın can ülküdaş
selamlar uzaklardan