Hayatta çok işleri bilemedik derinden
Acı, keder, gam da var, halden de bilmeliyiz.
Gençliğin zorlu gücü taşı söker yerinden,
Doğru da, edep, erkan, yoldan da bilmeliyiz.

Mücadele azmini yitirir, tükenirsen,
Aslında her şey kolay yaşamı öğrenirsen,
Zorda kalan adama laf edip, eğlenirsen,
Gün gelince o düşen kuldan da bilmeliyiz.

Sevgisiz büyüyünce, şefkatsiz olur insan,
Vade dolunca durmaz, can gider ölür insan,
Tabutu görür amma ders almaz, gülür insan,
Arsızca laf edeni dilden de bilmeliyiz.

Hor gören, acımasız, otursa baş köşeye,
Hoca gibi, af buyur, ters bindirir eşeye,
Ya ot’a alıştırır, ya da salar neşe’ye,
Gençliği yıkan zehri çölden de bilmeliyiz.

Ne ay doğar geceye, yıldız küsmüş semaya,
Teşekkür etmez şimdi genç verdiğin emeye,
Kurşuni bakan gözler, cevaz vermez demeye,
Ateş sönse yürekte külden de bilmeliyiz.

Hırsızlar geceleri evlere giriyorsa,
Hiçbir iz bırakmadan çalıp da gidiyorsa,
Çakal rahat dolaşıp, her yeri biliyorsa,
Arı şeker yemişse baldan da bilmeliyiz.

Her gün ayrı tasayla, gam ile doluyoruz,
Toprağımız mineral, toz boldur soluyoruz,
Ağrı dağına bakıp teselli buluyoruz,
Dünyada benzeri yok kilden de bilmeliyiz.

Anasını boyayıp babaya satan dünya,
Benim, benim, diyeni harcayıp yutan dünya,
Emircan hak vermeyen, haksızı tutan dünya,
Utanıp ta açmayan gülden de bilmeliyiz.
24.2.2023 Emir Şıktaş