Sen anlayamazsın yudum yudum
Karanlıktaki hıçkırığımı
Bir çay yudumu dudaklarımdaki mutluluğu
Nasıl kaybedip unuttuğumu
Gözyaşı pınarımın çağlayan sesini
Rüzgarların neden estiğini çöllerde
Çöle dönen hayatımı anlayabilirmisin

Ayrılıkların hep zalim olduğunu
Sen anlayamazsın
Dudaklarımdaki titreyen korkuları
Yüreğimin bir davul gibi gümbürdediğini
Anlaya bilir misin
Karanlık mazimi aradığımı
Meğer karanlıklar içinde
Ne hayırlar yattığını anlaya bilir misin

Senin için aldım kalemi elime
Bir roman olurdu yazdıklarım
Duvarda o gece dördü vuruyordu saat
Uyandığımda ;
Sessizlik içini döküyordu karanlığa
Bir kumru sabahı bekliyordu
Dut ağacının dallarında
Unutulmuş bir gecenin penceresinde
Mışıl mışıldı taş duvarlar
Meğer köşe lambaları
Korkuyu bekliyormuş

İşte o gece en dehşet saatti
Dört yirmi suları
Talihsiz bir geceydi
Çığlıkları göklere yükseldi
Sıcak yatağından fırlayan
Çıplak ayaklar işte
Bekliyordu karlarda
O gece bizim gecemizdi
Tek bir yürek olan Türkiye’min


Günay Koçak

24.02.2023