HAZAN
Güneşin açtığı ama yakmadığı bir dünya
Rüzgârın estiği, savurmadığı bir hayat Hele bendeki şu kadere bak, Yalın ayak kalmış düşlerim Ürkek bir kuş gibi yüreğim Dokunsan çırpınır kanatları gözlerimin Tamam artık bitsin derken tutunur hayata ruhum bedenim Yalnızlığımdır beni ben yapan Bir handır dünya var mı ebedi kalan Ne babam ne atam, kalmadı hiçbiri Ömür dediğin nedir ki... Hep hazan hep hazan |