İçimdeki zaman akıp giderken hızla
düşündürüyor beni
Kuşlar beni konuşuyor karşımdaki ağaçların dallarında
Üzgün.
Ve
Karşımdaki beyaz boyalı dağlar gülüyor, benim şu beceriksiz halime
Olmuşum, tunçtan demirden, bir heykel bu gün kendi sessizliğim içinde yorgun.
Kendimden habersiz.
Olacak ’ya, bir adam geçerken yoldan eli bastonlu
O düşündürüyor, en çok şu beni

xx

Kavgam var hayat ile güneş ile
Güzel ile , çirkin ile yıllardan beri.
En çok’ da kadere kanıp yaptığım yanlışlarım acemiliklerim , ile
Yıkılmış bir harabe var gözlerimin önünde dağ olmuş bu gün.
Boğazımda düğümleniyor hıçkırıklar
Ve
Aklımda ölüm.
Her yer Toz duman, yer gök ölüm tarlasına dönmüş galde
Şu dalgın bakışlı halim.
Kahrediyor, düşündürüyor bu gün beni

xx

Bir ses uyandırıyor, beni uzaklara bakan dalgın bakışımdan
Gök gürültüsü yer gürültüsüne benzeyen karıştırıyor aklımı
Hey, hey. eyvah......
Her yer, yağmur sel, çamur halinde
İçimi acıtıyor giden yağmur altında koşup giden çocuk
Ayakları .ıslak çıplak ve yalın haliyle
Bu gün
Kahrediyor, düşündürüyor beni her haliyle

xx

Ahmet Yüksel Şanlı er