SORGULA KENDİNİ ( 945.)
Ruhumda fırtınalar eser durur gayesiz
Sızı sardı kalbimi kimseye diyemedim Kabuk tutmuştu yaram yeniden eşeledin Çırpındım tek başıma yine de vaz geçmedim Unut diyorsun bana nasıl unuturum ki Hafife aldın aşkı aşk bu kadar basit mi Bırakıp gitme sakın asla affetmem seni Duyguların karışmış sen sorgula kendini Korkular içindeyim yüreğim darmadağın Çaresiz kaldım inan sızlıyor gönül telim Dur diyorum dur sevme söz dinlemiyor gönül Çelişkiler içinde sürüp bitecek ömrüm Fatma Ayten Özgün |