Türk Eğitimci Şair ve Yazar Ahmet Demir


Son Rüya

Karnaval mı kurulmuş, ne bu gökteki cümbüş
Şu merdivenler yerden, gökyüzüne yükselen
Gözlerim açık her şey; yarı gerçek, yarı düş
Ve şu sesler, anlamsız; koca boşluğu delen

Neden sokaklar bomboş, ıssız kalmış caddeler
Gölgeleri silen kim, vururken cama akşam
Kuşlar ve karıncalar, solmuş güller nerdeler
Nerde bitmez bildiğim, o süslü renkli yaşam

Benim için mi yoksa, bu tören bu eğlence
Annem ve babam mıdır, bekleyenler ufukta
Kim derdi hasretimi, kuşandığım bu gece
Varacağım... O masal şehrine tek solukta

Bir kuşun kanadında, yükseliyorken ruhum
Ne de küçük geliyor, kabından taşan âlem
Gidiyorum, karanlık; benim için yanan mum
Ve arkamda bitmemiş, bir şiir, kâğıt, kalem

Elvedasız bir gidiş... Ki dönüşü imkânsız
Vefasız bir yar gibi, aşk bildiğim dünyadan
Bir yer ki tarifi yok, zamansız ve mekânsız
Kesitler sunan bana, gördüğüm son rüyadan

Ahmet Demir





Üzülerek şair dostlara bildirmek isterim ki
Türk eğitimci şair ve yazar
Ahmet Demir ve oğlu Ahmet Buğra Demir’i
Adıyaman depreminde
hakkın rahmetine kavuşmuştur
Hem iyi bir insan hem iyi bir şair/yazar hem de iyi bir eğitmen
Edebiyat adına büyük bir kayıp...


Öğrencileriniz de şiirleriniz de yetim kaldı
Nur içinde uyuyun her ikiniz toprak incitmesin
Mekanınız cennet olsun inşallah abim

Allah ailenize ve sevdiklerinize sabır versin