Depremin izleri...İnsanın insanı aradığı bir yer orası Her yer yıkılmış tüm anılar yerle bir olmuş Sesini duyan yok seni gören Yok bir nefes yok Can acıtıyor her geçen zaman yok olmuşsun bitmişsin gitmişsin bu dünyadan Sevdiklerim var beni hatirlayacaklar var ama ben bir enkaz yığınında bekliyorum sessizce Her deprem olduğun da kalbim acıyor düşünemiyorum aldığım her nefes düğüm oluyor boğazımda çaresizce bekliyorum Çaresizim yardım edemiyorum ellerim uzanamıyor öyle bir boşluk ki... Kızmak istediğim o kadar çok şey var ki ama hepsi anlamsız giden gitti kalanlar perişan çok yük kaldı bedenimiz de Düzelir miyiz atlatır mıyız bilmiyorum O kadar çok can yandı ki nefes alsak da Bu acı hepimizin giden canlar hepimizin... 06.02 depreme ithafen.... |