Yine
Çığlığa
Kana
Ve feryatlara boğulmuş
Zavallı ülkem!
Yedi Onda Yedi
Yetmemiş,
Yılların ihmalkârlığına
Bir tokat gibi
Yedi Onda Altı!
《Gerçeğinim》
Dercesine,
"Hep burdayım"
Demiş;
Arka arkaya kırılmış
Yer kabuğu..
Hüzün çökmüş geceye
Ben sisler bulvarındayım
Bulutlar
Salt yağmur değil,
Acı
Ve gözyaşı yüklü
Boşaltıyorlar
Taşınamaz yükünü
Kafamın içine..
Kah yağmur
Kah
Kar olup
Yağıyorlar Çaresizliğime,
Alğılarıma,
En çok ta
Sınıfsal öfkeme!

İçmeden
Sarhoş bir ayyaşa dönüştürüyorlar
Öfkeyle bi dolu başımı.
Yatağın içinde ki
Bu kımıltısız
Sancılı gövde benmiyim?
Yoksa;
Çimento
Ve demir yerine,
İğrenç zaaflar
Ego ve hırslar karılmış,
Yaşama hakkı çalınmış,
On binlerce
Masum canın
Ömrüne
Bedenine
İskambil kağıtları gibi çöken
Beton bloklarının
Molozların altında kalan......,
Devletlû’nun,
Müteahhit’in,
Bürokratın,
Seçilmişin
Bilcümle vicdansızın
Rant dan,
Hırsızlıktan
Ve "HALK DÜŞMANLIĞI"ndan
Şişip çürümüş
İri bedeni mi?
Bu gün
"D" depreminin
Altıncı günü
Cumartesi
Saat
13:50
An itibari ile
CAN KAYBIMIZ
YİRMİ BİN’i,
Yaralı sayımız
SEKSEN BİN’i geçmiş durumda!

129. Saatte enkazdan Mucizenin kendisi,
"ÜLKÜ" kurtarılıyor!
Kafam hâlâ
Bulutlar bulvarında,
Ayaklarım
Evin dışında.
Dolanıp duruyor
Labirent kaldırımlarda
Mücbir
Tüm sebepleri bilirim de;
Yine de
Bir yanıt arıyor gece,
Kırılgan olmayan.
Bir ışık huzmesi
Belki bir çift
Gülümseyen göz,
Sabaha
Ve umuda dair,
Yaşamak
Bu kadim coğrafyada,
Hep
Acılara mı garkolmak?
En İnatçı,
En uzun,
En acı karanlığın bile
Sonunda

Şafak söküyor bak!
SÖ-KE-CEK!..
Hesabımız var
SORULACAK!
Doğan güne
Umuda merhaba..
06/11:ŞUBAT:2023