MASAL OLUR BİR GÜN ELBET
Nurhak Dağı, Nurhak Dağı
Kar kışta içirdin, zehir zıkkım ağı Virana çevirdin onca canım bağı Yandı yüreğim çekiyorum ahı Nurhak Dağı dağladın yüreğimi Zalimce kırdın kolum kanadımı Zemheride Cehennem azabı çektiğim Beton yığını yorganım, yastığım Nurhak Dağı, yandı yandı tutuştu Canımı yakan kar, kor kor ateşti Bedenimi kum çakıl üleşti Kar beyaz, dikişiz kefenim Ünledim ünledim doyulmadı sesim Duysan nolur, aldığım son nefesim Yağır başımda yoktu fesim Kaşkolüm oldu kolanlar Yasa bürünür yarınlar Bir lokmayla doyar karınlar Unutulur elbet göçük altında kalanlar Masal olur göçükte can veren canlar İbrahim ŞAHİN |