BilinmezBazı sabahlar öpüşerek uyanırdık Bazı geceler sarılarak Yan yana değildik Ama hayalimiz buydu Aynı sofrada aynı gök kubbenin altında Üzerinde çocukça bir şımarıklık Ellerinde bin yıllık izler Konuşmazdık daha çok gülerdik Ve bilmezdik ayrılığı Kahkahalara boğulmuş bir salonun ortası Ve bilmezdik ayrılmayı Ama nerden bilirdik Bir sabah yada bir akşam üstü Son otobüsün tek kişilik koltuğunda Geriye salonunun ortasında kahkahalar bırakarak Nerden bilirdik Bu kadar yabansı ve yabancı olacağımızı.. |