SONSUZLUĞA
ağlamak geliyor içimden
alabildiğine coşarcasına yavrum uzanmak ellerini tutabilmek için birden boşlukta kalıvermek bir zamanlar hani bilirsiniz ya? uzaklara bakar bakar ağlardım bir rüzgar eserdi haydutça alıp götürürdü seni ve hatıranıda dağlara, denizlere, susuz çöllere.. alıp başımı kaçmak gelirdi bu kentten uzaklara.. belkide çok uzaklara acı kalbin taht vurduğu kentlere gitmek ve bitmeyen bu sessizlik yok olmayı getirirdi bazen kalbime Pakize (Özbaş)DURSUN..mavi_katre... 14/01/1975--Bursa şiirde ilk denememdi vakit gündüzdü gözlerdeki hüzündü yürektekiler sayfaya döküldü |