Sen Oldun...
İki laf söylesem birisi sensin
Dudaktan dökülen, söz oldun sevdam Sevmeyen halimi nereden bilsin Sen benim canımda, öz oldun sevdam Nasıl anlatılır bilsem tarifi Bu zamanda zordur bulmak arifi Aydınlık günlerim sensiz zifiri Dünya’ya kapanan, göz oldun sevdam Başım duman duman havam karıştı Gözlerim pusluydu gözlerim yaştı Her mevsim zemheri her mevsim kıştı Bir daha gelmeyen, yaz oldun sevdam Varlığın da bağım açardı çiçek Hayat bulur senle hep börtü böcek Yokluğun ölümden beterdi gerçek Yaprağımı döken, güz oldun sevdam Bilirsin ben seni nasıl sevmiştim Canını canımdan öte bilmiştim Ne hayaller kurup sana gelmiştim Kursağımda kalan, haz oldun sevdam Sevdam doruklarda sevdamdı engin Ne idi eksiğim olmadım dengin Sönmez ki içimde sensiz bu yangın Yüreğimde yanan, köz oldun sevdam Tutup beni benden alıp götüren En güzel çağları sendin bitiren Bilindik yollarda beni yitiren Meçhule götüren, iz oldun sevdam Duvarlar engeller ne varsa yıksam Yokluğun sebeptir canımdan bıksam Görünmez oldun yar nereye baksam Kayıp oldun gittin, giz oldun sevdam Bana seni sensiz yaşamak yetti Uğrunda gençliğim tükendi bitti Hangi seven böyle intizar etti Bitip tükenmeyen, naz oldun sevdam Ben senin aşkınla olmuştum deli Tutmadın ki sana verdiğim eli Sen koydun önüme binbir engeli Bana yokuş kime, düz oldun sevdam Sen beni düşürdün dillerden dile Bitmedi yetmedi çektiğim çile Bırakıp da gittin beni yâd ele Söylesene kimle, biz oldun sevdam |
kaleminiz daim ilhamınız bol yolunuz açık olsun