Ben Benden Şikayetçi
İşte geldim huzura; suçluyum ayan beyan
Bugün hüküm günüdür; ver kalmasın duymayan Anlatayım hakim bey; burdakiler dinlesin Ne büyükmüş günahım; cümle alem anlasın Dinlemedi hiç beni; harcandı gençlik çağım İşte bu soyka Gönül; solumda suç ortağım Hem kendini hem beni; aldı ateşe attı Hem kendisi ağladı; hem de beni ağlattı Söz dinlemezmiş Gönül; kanatlanıp uçunca Kurtuluş olur belki; bu dünyadan göçünce İşte bu deli gönül; bedende hüküm sürdü Dostlarımı ağlattı; düşmanımı güldürdü Emrinde oldu hepsi; elim gözüm ayağım Söylüyorum hakim bey; gör ki nasıl ahmağım Bir merhaba sözüyle; başladı tüm merağım Ondan başka kimseyi; duymadı ki kulağım Ne duydu bülbül sesi; ne bir kuş cıvıltısı Bir daha da olmadı; Dünyayla bağlantısı Lal olmadan bu dilim; bülbül gibi şakırdı Ona şiir türküler; hiç durmadan okurdu Duysaydınız sesini; bir aslan gürlemesi Şimdi artık çıkmıyor; artık kesildi sesi İşte bu titrek eller; değince ellerine Hep sarmak istiyordu; tutup da kollarına Bırakınca elimi; çıktı ellerim boşa Deme sakın hakim bey; ne olur böyle yaşa Şu takatsiz dizlerim; ona doğru koşardı Dağ olsa da fark etmez; sürünerek aşardı Sessizlik çöktü önce; bir dur sesi duyuldu İşte o sesten sonra; ayaklarım yoruldu Ondan sonra görmeyen; bu gözü neylemeli Artık gerçek olanı; bakıp da söylemeli Kapattı perdeleri; oldu dünyaya ağma Bu gözlerim hak etti; asılmalı çarmıha Sorgusuz sualsizce; kabul eden bu yürek Bu yüreğin yüzünden; idam sehpası gerek Acıma sen hakim bey; kırmalısın kalemi Kurtar beni bu dertten; bak uzattım kellemi Vebal etmem kimseye; yoktur kimse de ahım Sevmekmiş bütün suçum; sevmekmiş hep günahım Yalansız ve riyasız; anlattım ben her şeyi Hükmümü ver hakim bey; uzatma bu celseyi İçinde sevdam varken; ben bu gönle kıyamam Suçluyum ben hakim bey; bu suçla yaşayamam Ben de olmayan gönlü; bendim işte saklayan İşte benim o aptal; idamını bekleyen |