HUYSUZ KADIN
HUYSUZ KADIN
Baştan erkeği attı Baltalara sap yaptı Odun diyerek kıydı Bakın şu huysuz kadın. Kendinde hakkı gördü Kocasını hep dövdü Başına çorap ördü Zalim şu huysuz kadın. Zılgıtı yer susardı Gözleri ise ağlardı Karaları bağlattı Çazgır şu huysuz kadın. O mazlum bir insandı Üçte çocuğu vardı Hatır için yaşardı Bilmezdi huysuz kadın. Etti ona çok yazık Davranmadı hiç nazik Sevgi nedir gösterip Sarmaz şu huysuz kadın. Günden güne eridi Çiğerleri çürüdü Kahırdan da öldürdü Yazık şu huysuz kadın. Yetti kadının nazı Çıkır böylesi bazı Gitti kocanın hası Arar şu huysuz kadın. Allah vermesin başa Huysuz karı ve koca Mutlu olun daima Der mi şu huysuz kadın. Sözün kısası dostlar Yazdım bildiklerimi İnanın kızar bana Duyar şu huysuz kadın. Hem cinsimdi o kadın Yaptığından utandım Adına şiir yazdım Okur şu huysuz kadın. NURAY ÖZTÜRK KAYA HÜZÜN ÇİÇEĞİ |
Yüreğinin sesi daim olsun