Sevda dilini iyi bilirim
Eyyy yar sevda kalemimi uyandırdın
Kir pas içindeydi kalemim Yüreğimin bir köşesinde can çekişiyordu umutlarım Kalbimin tüm ışıklarını kapatmıştım Terk edilmiş sokaklar gibiydi yüreğim Köşe başında ağlayan bir ayyaş misali İçtiğim şişelerle konuşurdum Sessizce akardı göz yaşlarım İçten içe acırdı yüreğim Ne zaman gökyüzüne baksam İki aşık kuşları görürdüm Bir onlara bakardım Birde kendime Kuş dili bilmezdim Ama sevda dilini iyi bilirdim Şu an gönlümde bir gökyüzü var Bir umudum var Bir sevdam var Varsın doğmasın güneş İçim sıcacık demleniyoruz birlikte Feride Açar |