DİMYAT YOLCUSURuhuma dar artık beden zindanı Zinciri kırınca gideceğim ben Dört gözle beklerim bir meçhul anı O vakte erince gideceğim ben Ne güzergâhım ne zamanım belli Bilmem yazgı nasıl eder tecelli Derlerse dünyayı terk et temelli İşaret görünce gideceğim ben Güneşin battığı yöne doğru mu Yahut yepyeni bir güne doğru mu Yarına doğru mu düne doğru mu Bir karar verince gideceğim ben Belki leylakların açtığı zaman Belki leyleklerin göçtüğü zaman Bir gece uykumun kaçtığı zaman Girdaba girince gideceğim ben Belki masum biri ceza çekerken Belki yağan karlar buza çekerken Bir vuslatta maşuk naza çekerken Belki de sarınca gideceğim ben Mevsim kış havada sazak olsa da Yolumda bin türlü tuzak olsa da Hedef Kaf Dağı’ndan uzak olsa da Misal-i karınca gideceğim ben Bilmiyorum yolum varır nereye Belki bir zindana belki saraya Evdeki bulguru döktüm dereye Dimyat’a pirince gideceğim ben Mülkî der yanıma üç şey almadan Gideceğim artık çok geç olmadan Yollar kapanıp da mahsur kalmadan Şu yağmur durunca gideceğim ben Aslan AVŞARBEY (Mülkî) 19.01.2023-Kocaeli |