Gül Tutan Ellerim Kanıyor
Lügatlar manayı yitirir sende.
Olmadığın hayat uzletim benim. Nasıl ki denize yürür ırmaklar, Hep sana olacak hicretim benim. Bir sana ram oldum, bir sana vurgun, Yüreğim yaralı, bedenim yorgun, Umudum tükenip biterse bir gün. Silinir aynada suretim benim. Tohumlar toprakta yağmuru bekler İnsanlar dünyada huzuru bekler Şu müptela gönlüm süruru bekler Sen olasın yârim, kısmetim benim. Tükenmez efkârım dinmez ısrarım Ki sen yoksan herşey anlamsız, yarım Beklemekle geldi geçti yıllarım Ne zaman bitecek gurbetim benim Gül tutan ellerim kanıyor sanki Bu dünya tersine dönüyor sanki Yaradan sabrımı sınıyor sanki Kalmadı takatim kuvvetim benim. Coşkun Arslan |