Ağlama Gönlüm Ağlama
Ağlama gönlüm ağlama
Yine kalırsın tününle yalnız başına Karanlığın kollarında Ararsın anıların kapısını Ağlama gönlüm ağlama Oldun yine hüznün esiri Kayboldun kendinde Divane oldun içinde Ağlama gönlüm ağlama Kalmadı kimseler yanında Ecel bulduğunda seni Gömülürsün ebedi aşkına... |