BİRAZ İNSAF BE USTAUzun sivridir dilin çelik çenenin yayı, Duman sardı dört yanı biraz insaf be usta… Lav fışkırtıyor pilin salıncak yerin fayı, Duy öfkeyi isyanı biraz insaf be usta… Fare bile girmiyor artık bizim mutfağa, Bezi sütü mamayı alamadık ufağa, Hasret kaldık uykuya bir huzurlu şafağa, Limon sandın insanı biraz insaf be usta… Kim kiminle yatıyor bütün fiyatlar cünüp, Çelik kasalar doldu altını saklıyor küp, Üç yevmiyeyi geçti almak zor ocağa tüp, Dondu fakirin kanı biraz insaf be usta… Senin kazan kaynıyor hele gel de sor bizi, Bıçak artık kemikte dert çoktan aştı dizi, Çözülür elbet bir gün vurgun soygunun gizi, Sahipsiz sandın hanı biraz insaf be usta… Cantekin der; ustasın süslü cilalı lafın, Servete servet kattı köşe döndü etrafın, Hali harap emekli işçi köylü esnafın, Ezdirme şeref şanı biraz insaf be usta… Mersin 6 ARALIK 2001 |
Saygılarımla selamlar