Profesörün Ölümü
-Prof. Dr. Oktay Sinanoğlu’nun ardından-
Çekildi gözleri derin uykuya, Hiçbir akademi uyandıramaz. Dünyanın bilgisi düştü kuyuya, Ölümün önünde ilim duramaz. Anlamaz duygudan, gelince birden, Bir kâbus gibidir çöker bu ölüm. Yıllardır çok çektik o meçhul yerden, Yüreklere acı döker bu ölüm. Hocanın alnına yazılan kader, Yazı tahtasında yüzü asıyor. Kalem silgi defter üzülür gider, Profesör sırra kadem basıyor. Mayıs 2015, Ümraniye (Geriye Ver Yarınları s. 130) |