SUSKUN ŞEHİRGitme,sen yine bu şehirde kal Elele donalım gecelerin ayazı eksileri gösterirken Uzak kalma benim de soluduğum havalara Sende hayat bulursun bedenimde bilmelisin Zaman çok acımasız,buralara uğramasın artık Beni öyle bir unuttu ki mutluluk Hiç umurumda değil Seninde çok ağır omuzlarımda yük artık Pişmanlığına hangi merhem iyi gelir ki Zulüm ağır gelir seninde kanayan yarana Sesin çıkmasın kimse duymasın sesini? Şehir küskün ,hayat yaşanmıyor çok ağır Verdiği ıstırabı bende çekemiyorum derdini Karanlık kimsesizliğin ortasındayım Zaman akıyor gözlerimin altından Damla damla düşüyor yanaklarımdan Yazgımda keder düştü bahtıma. . Bir günah içimi kemiren Pişmanlık rabıtası yaparken çoştu isyanım Yüreğim özgür hissetmek istiyor kendini Bazen siyah ve beyaz kadar kuralcı. Bazen gök kuşağı kadar uyumlu Duymak istediğim tek bir kelimeydi Neden acımasızca esirgedin sevgimden Yaşayabilirmi insan gözü fersiz, önü ışıksız... Sevdayı hiçe sayıp, sessiz kelamsız kalabilirmi Gerçeği bile boş verebiliyorsun Fikri yere serip,inançlara böyle nazlanır mı insan? Biçareliğine rağmen vuslat arzularken Kudretiyle merhametine yaslanıp Her nefes alışına lanet mi okunur Timsah gözyaşlarını akıtma öyle sessizce Bu şehir dar gelir artık ikimize Tutamadığım zaman ellerini yürümem sokaklarında Hayaller kurup da beni düşündüğünü Artık fısıldama kulağıma Sadece özlerim seni şehir konuştuğunda Hiç tanımadığım hangi limanlardasın Hangi babayiğit önünde eğiliyor senin? Hangisi hatırlatıyor beni sana Kimin yüreğine misafir oluyorsun Heyecanına yenik düşüp kollarını açıyorsun Hangi fikirler dolaşıyor beyninde Boşuna yorma istersen kendini Konuşmuyor,bu şehir su_su_yor artık YEŞİLIRMAK |