Sana geldim mavi çöllerden
Mor gün batımlarını katıp önüme
Eteklerimde yığınla taş
Ardım vaha...

Çölde de mavi olur, hem mor da
Ufku sarı beyaz...
Maviyle değil, altınla kavuşuyor beyaz.
Tepeler yer değiştirirken içimde
Bir seni alıyorum göğsümün boşluğuna
Bir seni koruyorum kumdan fırtınada

Çölde de çiçek olur hem kuş da
Çiçekler sarı, mavi, mor, pembe...
Kuma sarı vermiş, göğe mavi
Akşama mor, ufka pembe...
Ateşle değil, renklerle buluşuyor içim
Çünkü senin rüzgârın serin...

Ay kuma çizerken mehtabını nazlı nazlı
Deniz gibi uzuyor önümde bakışların
Gök gibi örtüyorsun üstümü
Rüzgâr gibi geçiyorsun tenimden
Düpedüz şölen bu!
Bir şarkı duyuyorum derinden...

Senin çölünde develer susamaz
Hörgüçler boşalmaz
Senin çölünde atlar koşar
Kum bulutları içinde
Senin serin çölün inan
Mehtabı bile var her akşam...

Bir çöle düştüm, çöl gözlerin
Bir çula uzandım, çul senin tenin...

Şimdi bana vaha ne gerek?
Getir tepelerini, hendeklerini
Sal üstüme üstüme
Yırtıcı kuşlar dolansın tepemde
Durmak, susmak ve susamaksızın
Bir sevmek var içimde!