Uzak evlerin ışıkları
bir fener edasında
yanıp sönüyor
Geceye çerez niyetine serpilen yıldızlar gibi
Bütün limanların gemileri ışıklı şaşalı ,,,

Hiç bir zaman insanların olmuyacakları kadar özgür
Denizlerin çocukları ,,,
Delicesine
coşkun sular ile
dans ediyorlar
Karanlıklar Karanlıklar
geceye nam salan
dem vuran sisli dünyalar

Koyulaşıyor her gece yalnızlık
Dalgalar dalgalar ile boğuşurken öfkeli
ve bi o kadarda
hırçın duygular ,,,

Yagmur taneleri
sessizce yagarken
toprak kokan saçlarına
Adeta var oluşun endamını
Zikrediyor nefesler
Yalnızlığın soguklugu ile bütünleşiyor ürperiyor hisler
Sisli dünyamı yaşarcasına
Soluk alıp
Ve tekrardan verircesine yalnızlık ,,,,

Titreyen bedenim
ellerimi teyt geçen rüzgarların çarkında
Kendimden habersizce dönüyor ,,,
düşlerim düşüncelerim

Tarifsiz hoşluklarda
yanan ruhumun
titrek arzuları
Ve perçem perçem yüreğim

Yalnızlığımı sığdıramıyorum
Bütün yalnızlıklara
zaten yalnız dogdum
yalnız ölüyorum
her gece diyorum ,,,

Ve bir anda herşey
bütün canlılar diriliyor
İşte o zaman anlıyorum"ki
Yalnızlıkta bir lütuf bir hediye

Nereden geldigimi
Kim oldugumu ve nereye gidecegimi sorgular gibi yalnızlıklar,,,,




SEVİLAY ALPASLAN