Ne zorsun be dünya!
Ne zorsun be dünya! Her gülüşte boğazıma düğümleniyorsun
Onca güzelliğin içinde neden bu kadar zorsun? Sana da mı yetmedi koca mavi, seni de mi güldürmedi kırlarda ki papatya. Elimi nereye uzatsam hüzün keder, Tahminen ne zaman yüzüm güler? Biliyor musun dünya, annemin yaptığı kek bile yanık kokuyor. |