KaragümrükKaragümrük cayır cayır yanıyordu O; Ordan çıkmanın bir yolunu arıyordu Ben; Onunla tekrardan kavuşmanın yolunu Ah geçerken o eski sinemadan Bir bir geçti gözümün önünden o an Ortalık yangın yeriydi lakin yoktu Benden başka yanan... Henüz çıkmıştım karanlıktan Bir ay düşmüştü önüme gökten Öptüm, kokladım, sarıp, sarmaladım Olmuştum sahiden adım gibi ışık saçan... Leyla olmuştum bihaberken mecnun benden Durmazdı bu ateş durdurmazdı beni ederdi yerimden Ne tacım mukaddesti, ne de tahtım o yardan Zamanla küle dönmüştüm ha geldi, ha gelecek derken... Karagümrük yanmıştı, Yıllar yıllar geçti üzerinden Şimdi küle dönmüş bir ceset ve bir ruh El sallıyor ardımdan... ... |