SEN GİTTİĞİNDEN BERİ
sen gittiğinden beri
kafiyesiz kaldı şiirler şehirler hafiye’ siz kışlarım don tuttu baharlarım boynunu büktü yazlarım ise lal olup sustu sen gittiğinden beri hiç düşmedin ki gündemimden dilimden hiç düşmedin ki senin anlayacağın yaslı kaldı yüreğim bütün sevinçlerim ise kumpaslı sen gittiğinden beri hiç doğmadı ki sabah şemsim ateşimde hiç düşmedi yani hastayım yani bir garip inikâstayım ne anlamı vardı giderken son kez dönüp bakmanın ne sen beni gördün nede ben seni duydum belli ki birimiz sağır diğerimiz kördü yordu bu süreç bizi yordu |