HER ZAMAN Kİ AKŞAM HER ZAMAN Kİ YALNIZLIK KİMEYDİ Kİ BU KOŞTURMACA
evde sabah saatleri,
bir tabak çanak sesi, korkuyla fırladım yataktan, terlikle savaş ederek annemi arandım, mutfak masasında yufka açıyor, çarşaf çarşaf seriyor, bir film şeridi gibi izledim, nice sonra annem farketti beni, uyandın mı kızım dedi, öyle gözlerinin içine daldım, içimden sen olmasan ben ne yapardım dedim, duymadı beni çarşafları silkeliyordu, aslında aklımda ki korkuları bilse, niye böyle korkuyla koştuğumu anlar, söyleyemem, söylersem durmaz yağmurlar, biz gözce konuşuyoruz, harf israf etmeden, malum yılbaşı koşturmaları, kimeydi ki kim kutlayacak, her zaman ki akşam, her zaman ki yalnızlık, zaten uyudu bile, tv ile yalnız bıraktı beni, uyurken izliyorum, artık çok korkuyorum uymaktan bile… Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |