Rujlu Kuş
Komikçe gülüşün kendi dalında eskiyormuş.
Ötüşüyormuşuz şeffaf ağaçlarda bir zamanlar... Dütdürü düütt... Uyumsuzca... Sustuk. Sen rujlu kuş, sesin hala kulakcıklarımda... Ağacımızda eriklerimizi göremiyormuşuz, Portakallar, kirazlar çürümüş ve daha çok ziyanlar... İnadım inat... Severcesine... Sustuk. Sen rujlu kuş, öpücüklerinin izi hala yanaklarımda... Şimdiye uzak ormanlardan yaklaşıyormuşuz. Uçuşuyormuşuz kızıl mavi göklerde bir zamanlar... Hışır hışır... Yorulmazcasına... Sustuk. Sen rujlu kuş, kanatlarının sıcaklığı hala göğsümde... Sevgili Anneciğime, Rujlu Kuşuma... |
Uçuşuyormuşuz kızıl mavi göklerde bir zamanlar...
Hışır hışır... Yorulmazcasına... Sustuk.
Sen rujlu kuş, kanatlarının sıcaklığı hala göğsümde...
***************
bir anne için yazılan
ve anne için hissedilen her sözcük düzeldir...
bu öyle değil
daha farklı ve anlatımı biraz daha iç gıdıklayıcı...
anneye hissedilen her duyguya
içinde sevgi olacağı için zaten güzel olacaktır...
kutlarım
rujlu kuş tanımı bu panelde daha çok konuşulur inşallah genç arkadaşım...
sevgiler bıraktım sayfana...