GÜLDE GİDEYİM
GİDEYİM
Giderim bu şehirden, gözünde hiçsem Ağlayan gözlerimi silde gideyim Bir türlü gülmüyorsun sana ne etsem Ne olur benim için gülde gideyim Ağardı saçlarım, bak döndürdün kışa Esir ettin bir gülüşe bir bakışa Bu nasıl sevgi ki kalbin dönmüş taşa O taşları sineme vur da gideyim Sanma dönerim artık bir daha geri Hazan ettin gönlümde açan gülleri Estirdin sevgimize sam yellerini Seni sevdiğimi bilde gideyim Yoruldum bu aşkta kalmadı mecalim Bana zulmetmekten ne buldun zalim Senden başka yoktu tutacak dalım Tutunduğum dalı kırda gideyim İbrahim im vedanın zamanı geldi Buralardan gitmeme sevgin engeldi Bir tatlı gülüşün çok şeye bedeldi Bir veda gözyaşı dökte gideyim |