KISANIN KISASI SESİN YİTİKLİĞİ VE HİÇgün de döner, ay da, yıldız da, bir ben karanlığı hücrelerim de canhıraş bırakırım, gün dönmez, ay da, yıldız da, ben aynı döngünün kırık kalemi suskunun susu, söylesene, bu karanlığı aydınlatan güneş, neden bir nebzede olsa, aydınlığında beni beni benden almaz, bir artı, bir eksi, şişlerim örer acıyı, bir hırkayı üşüyerek sarmaz, hep aynı sual, hep aynı cevap, neden? kısanın kısası sesin yitikliği ve hiç, öyle bir iç ki sesi dağlanır çiğerimin tüm duvarlarında… Sibel Karagöz #sibel_karagoz #sibelkaragözşiirleri |