Sımsıcak insanlardık,
Sevdik , sevildik ,
Bir yerlerde hep bir iz bıraktık,
Yaşadıklarimizi bir kenara bırakıp ,
Uzun yorucu yola çıkmaya karar verdim .

Yorulmadan gidiyorduk vuslata ,
Saka kuşu gibi aradık şifamizi ,
Gökyüzünde ve yeryüzünde ,
İnsanları üzmeden , kırmadan yaşamayi seçtik ,
Sakin ve sogukkanli olmayı hep tercih ettik ,

İnsanları hep olduğu gibi kabul ettik ,
Katıldik kimi zaman gülmekten ,
Hiçkira hıçkıra ağladık icimizden ,
Yazdiklarimizin mürekkebi kurumuyor artık ,
Akmiyor artık, göz yaşları ,

İnsanlar hep bir şeyler sakladiğimizi dusunur ,
Düşündüklerini kafasında kurar kurar ,
En sonunda olmayan bir şeye inanmaya başlar ,

Yeşili ve maviyi sevme sebebi insanın denizi ve ormanın gülümsemesini gormesindendir derdi hep hocam ,

Şimdi ne gök gülüyor , ne orman ,ne de insanlar ,
Nasılsıni bir dert bilip tanıdık tanımadık her insana sorduk ,
Kendimizi bir büyük deryada yüzer bulduk ,
Çırpındıkça kendimizi dünyanın cazibesinde bulduk,
Yıldızlardan bir dünya çizip içine kurulduk ,
O dünyayı duvara yansıtıp orada izlemeye koyulduk ,
Karanligi artık görmüyor hep aydınlıkta durduk ,
Erken dedik kime göre neye göre ,
Kimisi erken dedi kimisi geç ,
Gün 24 saat şuan yazarken bile geçen zamanı tutmaya çalıştık ,

Kendimiz ve kendi kendimizi arayıp durduk ,
Fikir insanı bulmakti,
Marifet kendini tanimakti ,
İhsan verilen ilimdi,
Hepsine bin şükür deyip yollara devam ettik ,

Mevla’ya giden onca yoldan seçimlerle kendimize bir yol seçip durduk ,
Buz gibi yollardan ,
Kaygan zeminlerden geçip durduk ,

Kimisi soğuğu bahane etti ,
Rahat olduğu günü unuttu ,
Kimisi parayı ,mali mülkü bahane etti ,
Varlığı unutup durdu .

Elindekileri hep artirmayi tercih etti ,
Sukretmeyi , elhamdülillah demeyi unuttu ,
Evi aldı beğenmedi ,
Evi olmayanları unuttu ,
Araba aldı beğenmedi ,
Arabası olmayanlari , tikis tıkis olan metro ve otobüsleri unuttu ,
İnsanin geçmişe hep bir bahanesi oldu ,

Erteledi ,erteledi en sonunda ömrunu yedi bitirdi .
Gün geldi göçüp gitti .
Yapılacak çok işi vardı yapamadan gitti .
Düşünerek geçmişi unuttu bugünü ,
Yaşayamadı anı
Mutluluk kime göre neydi ? En büyük mutluluk dünyadaki Ailendir.
Bir hırka , bir lokma , bir de başını sokacak ev ...
......