GÖNÜL SENİ ANLAMADIM
Gönül seni anlamadım evvelce
Ben ben dedim sen o diye ağladın Hep didişdik gecelerce günlerce Ben uyudum sen gözümden çağladın Senden gizli nice masal dinledim Dinledikce hastalandım inledim Derde deva sende imiş anladım Hem üfledin hem yaramı dağladın. Çokluğumu hiçliğinde erittin Ferasetim ölmüş idi dirilttin Beni çölden gulistana sen ittin Feryadımı gül dalına bağladın Niyetlerim yarı yoldan dönerdi Gözlerime gamlı gaflet inerdi Kandillerim yanıp yanıp sönerdi Nurun ile fitilimi yağladın H.Aynacı |
Ne tadın ne de tuzun var
Ne yaşamakta gözün var
Bülbül gibi güle figan
Etmekten ne çıkar, ömrüm
Şiiriniz çok güzeldi Hafize kardeşim. elleriniz, yüreğiniz dert görmesin, çok ve güzel yaşayın inşallah.