8
Yorum
49
Beğeni
0,0
Puan
1480
Okunma
Bu kaçıncı gidiş..?
Her dönüşün ertesi
zülfikar kesiği...
Düğmeleri tersten ilikli ateşten gömleğin son mirasçısı
Bizmiydik söylesene...
Bahar yutmuş gözlerinde şimdilerde mor salkımlı bulutlar asılı
Değdi mi gittiğine
Küstüm çiçekleri göğüs kafesimi mesken tuttu
Ne akşam sefası
Ne sabahın gönülçeleni umrumda
Yeminler dizmiştik imamesi biz olan
Söylesene hangi kıble de koptu tesbih de saçıldı mavi boncuklar ortalık yere
Ahde vefa da yetmedi
Yenildik bir karagül’un gölgesine
Sana söyleyecek sözüm kalmadı
Sözden de öteyiz artık
Adı gurbet
Kendi hasret
İki şehrin yabancısı
Ölen aşkın satır başıyız.